สวัสดีค่ะ พี่โบ ช่วยเล่าประวัติส่วนตัวสักหน่อยได้ไหมคะ ? พี่เรียนที่ไหนอย่างไรบ้าง? แล้วก็ประวัติการทำงานเป็นอย่างไรบ้างคะ?
"ผมก็เข้าศึกษาที่คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ เจ้าคุณทหาร ลาดกระบัง เมื่อปี 2517 แล้วก็จบออกมาในปี 2521 โดยในตอนแรกก็ได้ไปทำงานที่บริษัท แหลมทองสหการ ที่ทำเกี่ยวกับอาหารสัตว์รวมถึงทำกระสอบด้วย โดยที่ทำงานอยู่ฝ่ายออกแบบทำได้สักระยะบริษัทฯก็ได้ทำสำนักงานใหญ่ตรงเส้นเพชรบุรีตัดใหม่โดยให้บริษัท MH PLANNING ออกแบบโดยผมที่เป็นสถาปนิกทางฝ่ายเจ้าของ จากนั้นก็ได้ทำงานกับบริษัท Inter design ของ อ.เจตกำจร พรหมโยธีสำนักงานอยู่ที่หลังสวน งานส่วนใหญ่เป็นงานโรงแรมโดยได้ร่วมงานออกแบบรายละเอียดโรงแรมเซ็ลทรัลพลาซ่า ทำงานได้ปีกว่าก็ย้ายไปทำงานที่ Design Devolopของ อ.มติ ตั้งพานิช ซึ่งเข้าไปก็ได้ทำงานออกแบบรายละเอียดอพาร์ทเม้นต์ได้ระยะหนึ่งก็กลับมาที่ inter design อีกครั้ง โดยได้ทำงานออกแบบรายละเอียดโรงแรมแชงการีล่า โดยทำงานร่วมกับบริษัทออกแบบจากญี่ปุ่นทำให้เราได้พัฒนาความรู้และได้รับประสบการณ์ไปด้วย หลังจากนั้นก็ออกมาตั้งบริษัทเองตอนปี 2528 โดยจัดทำบริษัทชื่อบริษัท เบรนเนีย นรินทร์แอนต์แอสโซซิเเอทส์ จำกัดโดยงานออกแบบจะเป็นอาคารทั่วไป ตั้งแต่บ้านจนถึงตึกสูง "
อยากถามถึงการทำงานในบริษัทน่ะคะ ทำงานอย่างไร? แล้วก็มีผลงานอะไรบ้างคะ?
" บริษัทผมมีพนักงานน้อยจึงเน้นการบริหารงานออกแบบและส่งออกไปให้คนนอกทำเป็นส่วนใหญ่การทำแบบนี้มันก็มีทั้งข้อดีและข้อเสียนะการส่งให้คนนอกทำข้อดีคือเราจะสามารถควบคุมรายจ่ายและเวลาได้แต่ว่าถ้าเกิดแบบที่ได้มามีปัญหามันจะแก้ไขยากเพราะเราไม่ได้อยู่กับเขาตลอดเวลาเหมือนการให้คนภายในทำนะ ส่วนงานเด่นๆของบริษัทก็จะมี อาคารFifty fith Tower ซอยทองหล่อ , Modern town เอกมัย , โรงแรมทองธารินทร์จังหวัดสุรินทร์ โรงแรมการ์เด้นคลิป พัทยา แล้วก็ธนาคารกรุงไทยสาขาต่างๆที่เด่นๆก็คือ ตึกธนาคารกรุงไทยที่เป็นตึกคอมพิวเตอร์สาขา ถนนศรีอยุธยาที่เป็นงานชนะการประกวดแบบนั่นแหละนอกจากนี้ยังมีงานออกแบบในต่างประเทศอีกด้วยนั่นก็คือ โรงแรมธาราอังกอร์ที่ประเทศกัมพูชา“
 |
| อาคาร Fifty fith Tower ทองหล่อ |
โรงแรม การ์เด้น คลิฟ รีสอร์ท แอนด์ สปา พัทยา
 |
| อาคารโมเดิร์น ทาวน์ เอกมัย |
"ขณะนี้มีงานออกแบบศูนย์กีฬาที่อำเภอลำสามแก้ว ซึ่งเป็นพื้นที่สันทนาการชุมชนเป็นพื้นที่สีเขียวเน้นการเป็นสวนสาธารณะ เป็นที่สำหรับออกกำลังกาย มีทั้งยิมเนเซี่ยม ลู่วิ่ง ลู่จักรยาน สนามฟุตบอลรวมไปถึงเป็นสถานที่จัดงานต่างๆด้วยโดยมีแนวความคิดการรวมพื้นที่สันทนาการและกีฬามารวมอยู่ที่เดียวกันแล้วเพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดสำหรับการทำงานออกแบบกับลูกค้าที่ไม่มีพื้นทางสถาปัตยกรรมปัญหาอยู่ที่บางทีเขาก็ไม่เข้าใจในเรื่องการออกแบบโดยเราก็ต้องพยายามทำความเข้าใจเขาแล้วก็ให้เขาทำความเข้าใจเราโดยอย่าทำเหมือนว่าเขาไม่รู้เรื่องแล้วเราจะทำอะไรก็ได้เราต้องเข้าใจเขาให้มากๆ"
 |
| โรงแรมธาราอังกอร์ ประเทศกัมพูชา |
" ก็มีเป็นเรื่องปกตินะแต่อยู่ที่มากน้อยก็เท่านั้น ก็เจอลูกค้าดีไม่ดีคละเคล้ากันไปเคยมีกรณีทำแบบร่างเสร็จลูกค้าบอกว่าไม่เอาแต่แบบอยู่ในมือเขาแล้ววันดีคืนดีเจอกลายเป็นหลังเลยก็มี แต่เราก็ทำอะไรไม่ได้ปล่อยๆเขาไปเรื่องนี้มันอยู่ที่ประสบการณ์การการอ่านลูกค้าให้ออกและการรับมือมากกว่า"
พี่โบมีข้อคิดที่สำรัญในการทำงานอย่างไรคะ?
"การซื่อสัตย์ต่อวิชาชีพนั้นหมายถึงเราต้องทำงานให้เต็มที่ด้วยประสบการณ์ ค่าแบบก็เรื่องหนึ่งไม่ใช่ว่าได้ค่าแบบน้อยเราจะทำงานน้อยตามไปด้วย เพราะว่าเมื่อสรุปแล้วต้องทำให้เต็มที่การทำงานทำในสิ่งที่ถูกต้อง เวลาคุยกับลูกค้าก็ต้องแนะนำในสิ่งที่ถูกต้องด้วยประสบการณ์อย่าทำงานแค่ผ่านๆ ต้องคำนึงตลอดเวลา"งานเราทำเสร็จ เราก็ไปแต่งานเราจะอยู่กับลูกค้าไปตลอดมันเป็นถาวรวัตถุ"ดังนั้นเราจึงต้องระลึกให้มากๆ
เรื่องเกี่ยวกับการออกแบบเพื่อสิ่งแวดล้อมแล้วก็เกี่ยวกับจรรยาบรรณวิชาชีพ พี่มีความเห็นว่าอย่างไรบ้างคะ?
เกี่ยวกับการออกแบบเพื่อสิ่งแวดล้อมเป็นอย่างแรกที่เราต้องคิดถึงเลยไม่ใช่ว่าเราออกแบบแล้วกลายเป็นว่าตัวงานของเรานั้นไปทำลายพื้นที่ในเขตนั้นๆแทนที่จะเป็นตัวเสริมมันก็ไม่ดีซึ่งการคำนึงถึงเรื่องนี้ก็ถือเป็นเรื่องเกี่ยวกับจรรยาบรรณอย่างหนึ่งเหมือนกันประเทศเรามันไม่มีระบบการทำประชาพิจารณ์ในการทำโครงการ ไม่เหมือนเมืองนอกบางที่ในการคำนึงถึงจรรยาบรรณนั้นเป็นการให้สิ่งที่ถูกต้องกับลูกค้า
ในสายตาพี่สถาปนิกรุ่นใหม่ๆที่ลาดกระบังผลิตออกมาเป็นอย่างไรบ้างคะ และในเรื่องของหลักสูตรอยากให้มีการปรัปปรุงแบบไหนไหม?
ในบริษัทพี่ก็ที่ผ่านมาเคยมีเด็กลาดกระบังอยู่หลายคนเหมือนกันแต่ตอนนี้ก็ออกไปแล้ว เด็กสมัยนี้มีสิ่งดึงความสนใจเข้ามาเยอะในหลายๆเรื่องจึงทำให้สนใจการเรียนน้อยลง คุณภาพโดยเฉลี่ยก็จะลดลงไปด้วยพี่ว่าเราควรจะให้ความสำคัญกับเรื่องประสบการณ์ให้มากกว่านี้การเรียนก็ควรจะเน้นในนักศึกษารู้ว่าของจริงเป็นอย่างไรเด็กก็ต้องรู้จักการพัฒนาตัวเองด้วย ไม่ใช่ว่าโตแล้วแต่ก็ยังเป็นเด็กอยู่พยายามทำงานจริงให้มาก อย่าไปห่วงเรื่องค่าแรงค่าจ้างให้เยอะให้น้อยเพราะในการเข้าใจเรื่องของทฤษฏีกับปฏิบัติหรืองานจริงนี่จะทำให้เรามีประสบการณ์มากทำให้เราเข้าใจมากขึ้น เรื่องการเข้าห้องสมุดก็ด้วยบางครั้งการที่เราดูงานในหนังสือเราจะสามารถพินิจวิเคราะห์ได้ดีกว่าการดูผ่านหน้าจอคอมนะดังนั้นควรเข้าห้องสมุดให้มากๆ
ตอนที่พี่เรียนอยู่เป็นอย่างไรมั่งคะ
ผมก็ทำกิจกรรมตลอดตั้งแต่ปี1จนถึงปี5 ปี1ก็จะหางานอย่างตอนปิดเทอมก็มีมาตัดโมเดลคณะ ไปช่วยทีสิสทั้งที่นี่ทั้งที่ศิลปากรโดยจะไม่ปล่อยให้เวลาปิดเทอมสูญเปล่า
ช่วงเรียนอยู่ผมอยู่ชมรมดนตรีแต่คณะไม่มีห้องดนตรีผมก็ใช้วิธีแอบใช้ห้องเก็บของเป็นห้องซ้อมโดยเอาออกให้หมดแล้วเอาเครื่องดนตรีเข้าไปไว้แทนพออาจารย์จับได้ก็โดนว่าว่า ทำไมถึงไม่ยอมบอกก่อนแต่สุดท้ายก็ได้ใช้ห้องนั้นเป็นห้องเล่นดนตรีไปซึ่งก็ไม่ถูกต้องนักควรจะแจ้งอาจารย์ก่อน และก็มีเรื่องวุ่นวายตอนช่วง 6 ตุลาคม2519 บรรยากาศการเรียนส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยต่างจากที่เป็นอยู่เท่าไหร่เพียงแต่ว่าอาคารมีน้อยกว่าปัจจุบันนี้โดยอาคารเรียนก็จะเป็นบริเวณสตูและโรงปฏิบัติการ
สังคมในคณะนี่ ทั้งพี่ๆและเพื่อนๆในคณะจะสนิทกัน อาจจะด้วยความที่เป็นคนที่ประกอบวิชาชีพแบบเดียวกันก็ทำให้คุยกันรู้เรื่องง่ายจนถึงขณะนี้ก็มีการติดต่อกันตลอดการเรียนที่นี่ในสมัยนั้นจะผูกพันกับเวลาเป็นเพราะที่นี่ใช้รถไฟในการเดินทาง ซึ่งมีรอบอย่างชัดเจน ถ้าสายก็คือต้องรอเที่ยวต่อไปดังนั้นจึงต้องให้ความสำคัญกับความตรงเวลามากเป็นพิเศษต่างจากสมัยนี้ที่จะเน้นที่การไปอยู่ในหอพักซึ่งใกล้แล้วทำให้ขาดการควบคุมเวลาการวางแผนจึงไม่ค่อยรัดกุมคำถามข้อสุดท้ายพี่มีการแบ่งเวลาอย่างไรบ้างคะ
"การแบ่งเวลาทั้งขณะเรียนและทำงานเหมือนกันคือลำดับความสำคัญของงานที่จะทำก่อนและตัดที่ไม่จำเป็นหรืองานที่เลื่อนได้ออกไปก่อน จากนั้นคำนวณเวลาที่จะใช้ตามลำดับที่สำคัญต้องจัดการตัวเองว่าคุณภาพของงานกับเวลาต้องสัมพันธ์กันส่วนเรื่องครอบครัวครอบครัวก็ต้องเข้าใจงานแต่งานก็ต้องไม่มีผลต่อครอบครัว ต้องดู ณ โอกาสนั้น ความจำเป็น ความเหมาะสม เช่นการเรียนถาปัดเป็นวิชาที่ต้องใช้เวลามากเพราะงานปฏิบัติเป็นหลักย่อมไม่เหมือนการเรียนสาขาอื่น"
พี่โบมีอะไรจะฝากถึง น้องๆลาดกระบังยังที่เรียนอยู่ไหมค่ะ
"เล่นน้อยๆหน่อยสนใจวิชาชีพให้มากขึ้น พยายามทำอะไรที่เป็นสาระ เน้นเรื่องเรียนเป็นหลักและเราก็ต้องหัดสังคมกับภาควิชาอื่นด้วย อย่าอยู่กันแค่ในภาคเพราะสุดท้ายในชีวิตจริงเราตจะต้องทำงานร่วมกันทั้งหมดทุกภาคทุกสาขาก็เท่านี้แหละ"
สุดท้ายนี้ขอขอบคุณ พี่โบ คุณยงยุทธ ศรีอุทัย ที่เสียสละเวลามาให้สัมภาษณ์ในวันนี้นะค่ะ ขอบคุณมากค่ะ นอกจากนี้ยังขอขอบคุณพี่สูง วาณิช สัมพัสนีธำรง ที่เป็นธุระติดต่อ และพีชที่เป็นคนกลางให้ด้วยนะค่ะ
ด้วยรักและเคารพ
นางสาวรมย์รวี วงศ์ภากร รหัส 52020066
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น